diată
Romanian
Etymology
From Greek διαταγή (diatagí).
Noun
diată f (plural diate)
- (dated) will, testament
Declension
Declension of diată
singular | plural | |||
---|---|---|---|---|
indefinite articulation | definite articulation | indefinite articulation | definite articulation | |
nominative/accusative | (o) diată | diata | (niște) diate | diatele |
genitive/dative | (unei) diate | diatei | (unor) diate | diatelor |
vocative | diată, diato | diatelor |