değişken
Turkish
Adjective
değişken (comparative daha değişken, superlative en değişken)
- variable (able to vary)
Noun
değişken (definite accusative değişkeni, plural değişkenler)
- (mathematics, programming) variable
Declension
Inflection | ||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Nominative | değişken | |||||||||||||||||||||||||
Definite accusative | değişkeni | |||||||||||||||||||||||||
Singular | Plural | |||||||||||||||||||||||||
Nominative | değişken | değişkenler | ||||||||||||||||||||||||
Definite accusative | değişkeni | değişkenleri | ||||||||||||||||||||||||
Dative | değişkene | değişkenlere | ||||||||||||||||||||||||
Locative | değişkende | değişkenlerde | ||||||||||||||||||||||||
Ablative | değişkenden | değişkenlerden | ||||||||||||||||||||||||
Genitive | değişkenin | değişkenlerin | ||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||
|