değin
Turkish
Etymology 1
From Ottoman Turkish دگین (degin), also دك (dek), from Proto-Turkic *teg- (“to reach”). Cognate with Kazakh дейін (deiın).
Postposition
değin
- (with dative) till, until
Synonyms
- dek, kadar
Etymology 2
From Proto-Turkic *tegiŋ (“squirrel”). In Ottoman Turkish dictionaries usually as تیون (teyün, teyin). Cognate with Kazakh тиін (tiın), Uyghur تىيىن (tiyin, “squirrel”), Khakas тиин (tiin), Yakut тииҥ (tiiŋ).
Noun
değin (definite accusative değini, plural değinler)
- (dialectal) squirrel
Alternative forms
- deyin, teğin, teyin
Synonyms
- sincap, çekelez
Further reading
- Aydın, Erhan (2006), “Bilge kagan yazıtında geçen kök teyeŋ hayvan adı üzerine”, in Büyük Türk Dili Kurultayı Bildirileri (in Turkish), Ankara
- Emiroǧlu, Selim (2011), “Eski Türkçedeki teyeŋ “sincap” sözünün Türkiye türkçesi ăgızlarındaki uzantıları ve anlamdaşları”, in Belleten (in Turkish), volume 59, issue 1, pages 17–26
- Hauenschild, Ingeborg (2003) Die Tierbezeichnungen bei Mahmud al-Kaschgari: eine Untersuchung aus sprach- und kulturhistorischer Sicht (Turcologica; 53) (in German), Otto Harrassowitz: Wiesbaden, →ISBN, pages 202–203