adprecatus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of adprecor.
Participle
adprecātus m (feminine adprecāta, neuter adprecātum); first/second declension
- Alternative form of apprecātus
Inflection
First/second declension.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | adprecātus | adprecāta | adprecātum | adprecātī | adprecātae | adprecāta | |
Genitive | adprecātī | adprecātae | adprecātī | adprecātōrum | adprecātārum | adprecātōrum | |
Dative | adprecātō | adprecātae | adprecātō | adprecātīs | adprecātīs | adprecātīs | |
Accusative | adprecātum | adprecātam | adprecātum | adprecātōs | adprecātās | adprecāta | |
Ablative | adprecātō | adprecātā | adprecātō | adprecātīs | adprecātīs | adprecātīs | |
Vocative | adprecāte | adprecāta | adprecātum | adprecātī | adprecātae | adprecāta |