dewiantka
See also: dewiantką
Polish
Etymology
From dewiant + -ka.
Pronunciation
- IPA(key): /dɛˈvjant.ka/
- Rhymes: -antka
- Syllabification: de‧wiant‧ka
Noun
dewiantka f (masculine dewiant)
- female equivalent of dewiant (“deviant, pervert”)
Declension
Declension of dewiantka
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | dewiantka | dewiantki |
| genitive | dewiantki | dewiantek |
| dative | dewiantce | dewiantkom |
| accusative | dewiantkę | dewiantki |
| instrumental | dewiantką | dewiantkami |
| locative | dewiantce | dewiantkach |
| vocative | dewiantko | dewiantki |
Related terms
adjective
- dewiacyjny
nouns
- dewiacja
- dewiacyjność
- dewiant
Further reading
- dewiantka in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- dewiantka in Polish dictionaries at PWN