dewiacyjny
Polish
Etymology
From dewiacja + -ny.
Pronunciation
- IPA(key): /dɛ.vjaˈt͡sɨj.nɨ/
Audio (file) - Rhymes: -ɨjnɨ
- Syllabification: de‧wia‧cyj‧ny
Adjective
dewiacyjny (comparative bardziej dewiacyjny, superlative najbardziej dewiacyjny)
- deviant
Declension
Declension of dewiacyjny
case | singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine personal/animate | masculine inanimate | neuter | feminine | virile | nonvirile | ||
nominative, vocative | dewiacyjny | dewiacyjne | dewiacyjna | dewiacyjni | dewiacyjne | ||
genitive | dewiacyjnego | dewiacyjnej | dewiacyjnych | ||||
dative | dewiacyjnemu | dewiacyjnym | |||||
accusative | dewiacyjnego | dewiacyjny | dewiacyjne | dewiacyjną | dewiacyjnych | dewiacyjne | |
instrumental | dewiacyjnym | dewiacyjnymi | |||||
locative | dewiacyjnej | dewiacyjnych |
Derived terms
noun
- dewiacyjność
Related terms
nouns
- dewiacja
- dewiant
- dewiantka
Further reading
- dewiacyjny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- dewiacyjny in Polish dictionaries at PWN