dewiacyjność
Polish
Etymology
From dewiacyjny + -ość.
Pronunciation
- IPA(key): /dɛ.vjaˈt͡sɨj.nɔɕt͡ɕ/
Audio (file) - Rhymes: -ɨjnɔɕt͡ɕ
- Syllabification: de‧wia‧cyj‧ność
Noun
dewiacyjność f
- deviance (state or condition of being deviant)
Declension
Declension of dewiacyjność
| singular | |
|---|---|
| nominative | dewiacyjność |
| genitive | dewiacyjności |
| dative | dewiacyjności |
| accusative | dewiacyjność |
| instrumental | dewiacyjnością |
| locative | dewiacyjności |
| vocative | dewiacyjności |
Related terms
adjective
- dewiacyjny
nouns
- dewiacja
- dewiant
- dewiantka
Further reading
- dewiacyjność in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- dewiacyjność in Polish dictionaries at PWN