desygnat
Polish
Etymology
Borrowed from German Designat, from Latin dēsignātus.
Pronunciation
- IPA(key): /dɛˈsɨɡ.nat/
Audio (file) - Rhymes: -ɨɡnat
- Syllabification: de‧syg‧nat
Noun
desygnat m inan
- (semantics) referent (that which a term denotes)
Declension
Declension of desygnat
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | desygnat | desygnaty |
| genitive | desygnatu | desygnatów |
| dative | desygnatowi | desygnatom |
| accusative | desygnat | desygnaty |
| instrumental | desygnatem | desygnatami |
| locative | desygnacie | desygnatach |
| vocative | desygnacie | desygnaty |
Related terms
noun
- desygnacja
verb
- desygnować
Further reading
- desygnat in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- desygnat in Polish dictionaries at PWN