desumptus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of dēsūmō.
Participle
dēsūmptus m (feminine dēsūmpta, neuter dēsūmptum); first/second declension
- chosen
Inflection
First/second declension.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | dēsūmptus | dēsūmpta | dēsūmptum | dēsūmptī | dēsūmptae | dēsūmpta | |
Genitive | dēsūmptī | dēsūmptae | dēsūmptī | dēsūmptōrum | dēsūmptārum | dēsūmptōrum | |
Dative | dēsūmptō | dēsūmptae | dēsūmptō | dēsūmptīs | dēsūmptīs | dēsūmptīs | |
Accusative | dēsūmptum | dēsūmptam | dēsūmptum | dēsūmptōs | dēsūmptās | dēsūmpta | |
Ablative | dēsūmptō | dēsūmptā | dēsūmptō | dēsūmptīs | dēsūmptīs | dēsūmptīs | |
Vocative | dēsūmpte | dēsūmpta | dēsūmptum | dēsūmptī | dēsūmptae | dēsūmpta |