despekt
Polish
Etymology
From Latin despectus.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈdɛ.spɛkt/
Noun
despekt m inan
- (dated) despect, contempt, derision
- Synonyms: afront, dotknięcie, dyshonor, dyzgust, epitet, hańba, niesława, obelga, obraza, plama, policzek, poniżenie, ubliżenie, uchybienie, ujma, urażenie, wstyd, wzgarda, zhańbienie, zmaza, zniewaga, znieważenie
Declension
declension of despekt
| singular | |
|---|---|
| nominative | despekt |
| genitive | despektu |
| dative | despektowi |
| accusative | despekt |
| instrumental | despektem |
| locative | despekcie |
| vocative | despekcie |
Derived terms
- (verb) despektować
Further reading
- despekt in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- despekt in Polish dictionaries at PWN