designare
See also: designaré
Italian
Etymology
Borrowed from Latin dēsignāre. Compare the inherited doublet disegnare.
Pronunciation
- IPA(key): /de.ziɲˈɲa.re/, (traditional) /de.siɲˈɲa.re/[1]
- Rhymes: -are
- Hyphenation: de‧si‧gnà‧re
Verb
designàre (first-person singular present desìgno, first-person singular past historic designài, past participle designàto, auxiliary avére)
- (transitive) to designate or appoint
Conjugation
Conjugation of designàre (-are) (See Appendix:Italian verbs)
infinitive | designàre | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
auxiliary verb | avére | gerund | designàndo | |||
present participle | designànte | past participle | designàto | |||
person | singular | plural | ||||
first | second | third | first | second | third | |
indicative | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
present | desìgno | desìgni | desìgna | designiàmo | designàte | desìgnano |
imperfect | designàvo | designàvi | designàva | designavàmo | designavàte | designàvano |
past historic | designài | designàsti | designò | designàmmo | designàste | designàrono |
future | designerò | designerài | designerà | designerémo | designeréte | designerànno |
conditional | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
present | designerèi | designerésti | designerèbbe, designerébbe | designerémmo | designeréste | designerèbbero, designerébbero |
subjunctive | che io | che tu | che lui/che lei, che esso/che essa | che noi | che voi | che loro, che essi/che esse |
present | desìgni | desìgni | desìgni | designiàmo | designiàte | desìgnino |
imperfect | designàssi | designàssi | designàsse | designàssimo | designàste | designàssero |
imperative | — | tu | Lei | noi | voi | Loro |
desìgna | desìgni | designiàmo | designàte | desìgnino | ||
negative imperative | nondesignàre | non desìgni | non designiàmo | non designàte | non desìgnino |
Related terms
- designazione
References
- designo in Luciano Canepari, Dizionario di Pronuncia Italiana (DiPI)
Anagrams
- designerà, disegnare, disegnerà, gardenesi, sdegnerai
Latin
Verb
dēsignāre
- inflection of dēsignō:
- present active infinitive
- second-person singular present passive imperative/indicative
Romanian
Etymology
From designa + -re.
Noun
designare f (plural designări)
- designation
Declension
Declension of designare
singular | plural | |||
---|---|---|---|---|
indefinite articulation | definite articulation | indefinite articulation | definite articulation | |
nominative/accusative | (o) designare | designarea | (niște) designări | designările |
genitive/dative | (unei) designări | designării | (unor) designări | designărilor |
vocative | designare, designareo | designărilor |
Spanish
Verb
designare
- first/third-person singular future subjunctive of designar