descânt
Romanian
Etymology
Clipping of descântec.
Noun
descânt n (plural descânturi)
- disenchantment
Declension
Declension of descânt
singular | plural | |||
---|---|---|---|---|
indefinite articulation | definite articulation | indefinite articulation | definite articulation | |
nominative/accusative | (un) descânt | descântul | (niște) descânturi | descânturile |
genitive/dative | (unui) descânt | descântului | (unor) descânturi | descânturilor |
vocative | descântule | descânturilor |