descojitor
Romanian
Etymology
descoji + -tor
Noun
descojitor n (plural descojitoare)
- peeler
Declension
Declension of descojitor
singular | plural | |||
---|---|---|---|---|
indefinite articulation | definite articulation | indefinite articulation | definite articulation | |
nominative/accusative | (un) descojitor | descojitorul | (niște) descojitore | descojitorele |
genitive/dative | (unui) descojitor | descojitorului | (unor) descojitore | descojitorelor |
vocative | descojitorule | descojitorelor |