depudico
Latin
Etymology
From dē- + pudīcus + -ō.
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /deː.puˈdiː.koː/, [d̪eːpʊˈd̪iːkoː]
- (Ecclesiastical) IPA(key): /de.puˈdi.ko/, [d̪epuˈd̪iːko]
Verb
dēpudīcō (present infinitive dēpudīcāre, perfect active dēpudīcāvī, supine dēpudīcātum); first conjugation, irregular short imperative
- I dishonor, disgrace, violate.
Conjugation
| Conjugation of dēpudīcō (first conjugation) | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| indicative | singular | plural | |||||
| first | second | third | first | second | third | ||
| active | present | dēpudīcō | dēpudīcās | dēpudīcat | dēpudīcāmus | dēpudīcātis | dēpudīcant |
| imperfect | dēpudīcābam | dēpudīcābās | dēpudīcābat | dēpudīcābāmus | dēpudīcābātis | dēpudīcābant | |
| future | dēpudīcābō | dēpudīcābis | dēpudīcābit | dēpudīcābimus | dēpudīcābitis | dēpudīcābunt | |
| perfect | dēpudīcāvī | dēpudīcāvistī | dēpudīcāvit | dēpudīcāvimus | dēpudīcāvistis | dēpudīcāvērunt, dēpudīcāvēre | |
| pluperfect | dēpudīcāveram | dēpudīcāverās | dēpudīcāverat | dēpudīcāverāmus | dēpudīcāverātis | dēpudīcāverant | |
| future perfect | dēpudīcāverō | dēpudīcāveris | dēpudīcāverit | dēpudīcāverimus | dēpudīcāveritis | dēpudīcāverint | |
| passive | present | dēpudīcor | dēpudīcāris, dēpudīcāre | dēpudīcātur | dēpudīcāmur | dēpudīcāminī | dēpudīcantur |
| imperfect | dēpudīcābar | dēpudīcābāris, dēpudīcābāre | dēpudīcābātur | dēpudīcābāmur | dēpudīcābāminī | dēpudīcābantur | |
| future | dēpudīcābor | dēpudīcāberis, dēpudīcābere | dēpudīcābitur | dēpudīcābimur | dēpudīcābiminī | dēpudīcābuntur | |
| perfect | dēpudīcātus + present active indicative of sum | ||||||
| pluperfect | dēpudīcātus + imperfect active indicative of sum | ||||||
| future perfect | dēpudīcātus + future active indicative of sum | ||||||
| subjunctive | singular | plural | |||||
| first | second | third | first | second | third | ||
| active | present | dēpudīcem | dēpudīcēs | dēpudīcet | dēpudīcēmus | dēpudīcētis | dēpudīcent |
| imperfect | dēpudīcārem | dēpudīcārēs | dēpudīcāret | dēpudīcārēmus | dēpudīcārētis | dēpudīcārent | |
| perfect | dēpudīcāverim | dēpudīcāverīs | dēpudīcāverit | dēpudīcāverīmus | dēpudīcāverītis | dēpudīcāverint | |
| pluperfect | dēpudīcāvissem | dēpudīcāvissēs | dēpudīcāvisset | dēpudīcāvissēmus | dēpudīcāvissētis | dēpudīcāvissent | |
| passive | present | dēpudīcer | dēpudīcēris, dēpudīcēre | dēpudīcētur | dēpudīcēmur | dēpudīcēminī | dēpudīcentur |
| imperfect | dēpudīcārer | dēpudīcārēris, dēpudīcārēre | dēpudīcārētur | dēpudīcārēmur | dēpudīcārēminī | dēpudīcārentur | |
| perfect | dēpudīcātus + present active subjunctive of sum | ||||||
| pluperfect | dēpudīcātus + imperfect active subjunctive of sum | ||||||
| imperative | singular | plural | |||||
| first | second | third | first | second | third | ||
| active | present | — | dēpudīcā | — | — | dēpudīcāte | — |
| future | — | dēpudīcātō | dēpudīcātō | — | dēpudīcātōte | dēpudīcantō | |
| passive | present | — | dēpudīcāre | — | — | dēpudīcāminī | — |
| future | — | dēpudīcātor | dēpudīcātor | — | — | dēpudīcantor | |
| non-finite forms | active | passive | |||||
| present | perfect | future | present | perfect | future | ||
| infinitives | dēpudīcāre | dēpudīcāvisse | dēpudīcātūrum esse | dēpudīcārī | dēpudīcātum esse | dēpudīcātum īrī | |
| participles | dēpudīcāns | — | dēpudīcātūrus | — | dēpudīcātus | dēpudīcandus | |
| verbal nouns | gerund | supine | |||||
| genitive | dative | accusative | ablative | accusative | ablative | ||
| dēpudīcandī | dēpudīcandō | dēpudīcandum | dēpudīcandō | dēpudīcātum | dēpudīcātū | ||
References
- “depudico”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- depudico in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette
- depudico in Ramminger, Johann (accessed 16 July 2016) Neulateinische Wortliste: Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700, pre-publication website, 2005-2016