admiscens
Latin
Etymology
Present participle of admisceō
Participle
admiscēns m or f or n (genitive admiscentis); third declension
- admixing
Inflection
Third declension.
Number | Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
Nominative | admiscēns | admiscēns | admiscentēs | admiscentia | |
Genitive | admiscentis | admiscentis | admiscentium | admiscentium | |
Dative | admiscentī | admiscentī | admiscentibus | admiscentibus | |
Accusative | admiscentem | admiscēns | admiscentēs, admiscentīs | admiscentia | |
Ablative | admiscente, admiscentī1 | admiscente, admiscentī1 | admiscentibus | admiscentibus | |
Vocative | admiscēns | admiscēns | admiscentēs | admiscentia |
1When used purely as an adjective.