admirandus
Latin
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /ad.miːˈran.dus/, [ad.miːˈran.dʊs]
Adjective
admīrandus (feminine admīranda, neuter admīrandum); first/second declension
- admirable
- astonishing, remarkable
Inflection
First/second declension.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | admīrandus | admīranda | admīrandum | admīrandī | admīrandae | admīranda | |
Genitive | admīrandī | admīrandae | admīrandī | admīrandōrum | admīrandārum | admīrandōrum | |
Dative | admīrandō | admīrandae | admīrandō | admīrandīs | admīrandīs | admīrandīs | |
Accusative | admīrandum | admīrandam | admīrandum | admīrandōs | admīrandās | admīranda | |
Ablative | admīrandō | admīrandā | admīrandō | admīrandīs | admīrandīs | admīrandīs | |
Vocative | admīrande | admīranda | admīrandum | admīrandī | admīrandae | admīranda |
References
- admirandus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- admirandus in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- admirandus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette