demotus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of dēmoveō.
Participle
dēmōtus m (feminine dēmōta, neuter dēmōtum); first/second declension
- diverted
Inflection
First/second declension.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | dēmōtus | dēmōta | dēmōtum | dēmōtī | dēmōtae | dēmōta | |
Genitive | dēmōtī | dēmōtae | dēmōtī | dēmōtōrum | dēmōtārum | dēmōtōrum | |
Dative | dēmōtō | dēmōtae | dēmōtō | dēmōtīs | dēmōtīs | dēmōtīs | |
Accusative | dēmōtum | dēmōtam | dēmōtum | dēmōtōs | dēmōtās | dēmōta | |
Ablative | dēmōtō | dēmōtā | dēmōtō | dēmōtīs | dēmōtīs | dēmōtīs | |
Vocative | dēmōte | dēmōta | dēmōtum | dēmōtī | dēmōtae | dēmōta |