demistificator
Romanian
Etymology
demistifica + -tor
Noun
demistificator m (plural demistificatori)
- demystifier
Declension
Declension of demistificator
singular | plural | |||
---|---|---|---|---|
indefinite articulation | definite articulation | indefinite articulation | definite articulation | |
nominative/accusative | (un) demistificator | demistificatorul | (niște) demistificatori | demistificatorii |
genitive/dative | (unui) demistificator | demistificatorului | (unor) demistificatori | demistificatorilor |
vocative | demistificatorule | demistificatorilor |