demisionar
Romanian
Etymology
From French démissionnaire
Adjective
demisionar m or n (feminine singular demisionară, masculine plural demisionari, feminine and neuter plural demisionare)
- resigning
Declension
Declension of demisionar
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | neuter | feminine | masculine | neuter | feminine | ||
nominative/ accusative | indefinite | demisionar | demisionară | demisionari | demisionare | ||
definite | demisionarul | demisionara | demisionarii | demisionarele | |||
genitive/ dative | indefinite | demisionar | demisionare | demisionari | demisionare | ||
definite | demisionarului | demisionarei | demisionarilor | demisionarelor |