demandatus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of dēmandō.
Participle
dēmandātus m (feminine dēmandāta, neuter dēmandātum); first/second declension
- entrusted
- committed
Inflection
First/second declension.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | dēmandātus | dēmandāta | dēmandātum | dēmandātī | dēmandātae | dēmandāta | |
Genitive | dēmandātī | dēmandātae | dēmandātī | dēmandātōrum | dēmandātārum | dēmandātōrum | |
Dative | dēmandātō | dēmandātae | dēmandātō | dēmandātīs | dēmandātīs | dēmandātīs | |
Accusative | dēmandātum | dēmandātam | dēmandātum | dēmandātōs | dēmandātās | dēmandāta | |
Ablative | dēmandātō | dēmandātā | dēmandātō | dēmandātīs | dēmandātīs | dēmandātīs | |
Vocative | dēmandāte | dēmandāta | dēmandātum | dēmandātī | dēmandātae | dēmandāta |