adlisus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of adlīdō.
Participle
adlīsus m (feminine adlīsa, neuter adlīsum); first/second declension
- Alternative form of allīsus
Inflection
First/second declension.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | adlīsus | adlīsa | adlīsum | adlīsī | adlīsae | adlīsa | |
Genitive | adlīsī | adlīsae | adlīsī | adlīsōrum | adlīsārum | adlīsōrum | |
Dative | adlīsō | adlīsae | adlīsō | adlīsīs | adlīsīs | adlīsīs | |
Accusative | adlīsum | adlīsam | adlīsum | adlīsōs | adlīsās | adlīsa | |
Ablative | adlīsō | adlīsā | adlīsō | adlīsīs | adlīsīs | adlīsīs | |
Vocative | adlīse | adlīsa | adlīsum | adlīsī | adlīsae | adlīsa |
References
- adlisus in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers