deklamatorka
See also: deklamatorką
Polish
Etymology
From deklamator + -ka
Pronunciation
- IPA(key): /dɛk.la.maˈtɔr.ka/
Audio (file) - Rhymes: -ɔrka
- Syllabification: dek‧la‧ma‧tor‧ka
Noun
deklamatorka f (masculine deklamator)
- (literary) female reciter, declaimer
- Synonym: recytatorka
Declension
Declension of deklamatorka
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | deklamatorka | deklamatorki |
genitive | deklamatorki | deklamatorek |
dative | deklamatorce | deklamatorkom |
accusative | deklamatorkę | deklamatorki |
instrumental | deklamatorką | deklamatorkami |
locative | deklamatorce | deklamatorkach |
vocative | deklamatorko | deklamatorki |
Related terms
adjectives
- deklamacyjny
- deklamatorski
adverb
- deklamatorsko
nouns
- deklamacja
- deklamacyjność
- deklamatorstwo
- deklamatoryka
verb
- deklamować
Further reading
- deklamatorka in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- deklamatorka in Polish dictionaries at PWN