Dekan
See also: dekan
German
Etymology
Borrowed from Late Latin decānus.
Pronunciation
Audio (file) - Rhymes: -aːn
Noun
Dekan m (genitive Dekans, plural Dekane, feminine Dekanin)
- dean (male or of unspecified sex) (senior official in college or university)
Declension
Declension of Dekan
singular | plural | ||||
---|---|---|---|---|---|
indef. | def. | noun | def. | noun | |
nominative | ein | der | Dekan | die | Dekane |
genitive | eines | des | Dekans | der | Dekane |
dative | einem | dem | Dekan | den | Dekanen |
accusative | einen | den | Dekan | die | Dekane |
Derived terms
- Dekanat
- Dekan der Fakultät
- Dekanin
- Domdekan
- Kardinaldekan
- Kreisdekan
- Prodekan
- Regionaldekan
- stellvertretender Dekan
- Stiftsdekan
- Studiendekan
Noun
Dekan n (genitive Dekans, plural Dekane)
- (organic chemistry) decane (alternative spelling of) Decan n
Declension
Declension of Dekan
singular | plural | ||||
---|---|---|---|---|---|
indef. | def. | noun | def. | noun | |
nominative | ein | das | Dekan | die | Dekane |
genitive | eines | des | Dekan | der | Dekane |
dative | einem | dem | Dekan | den | Dekanen |
accusative | ein | das | Dekan | die | Dekane |
See also
- (astrology) Dekan n (“decan”)
Further reading
- Dekan in Duden online