deiuvans
Latin
Etymology
Present participle of dēiuvō
Participle
dēiuvāns m, f, n (genitive dēiuvantis); third declension
- This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text
{{rfdef}}
.
Inflection
Third declension.
Number | Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
Nominative | dēiuvāns | dēiuvāns | dēiuvantēs | dēiuvantia | |
Genitive | dēiuvantis | dēiuvantis | dēiuvantium | dēiuvantium | |
Dative | dēiuvantī | dēiuvantī | dēiuvantibus | dēiuvantibus | |
Accusative | dēiuvantem | dēiuvāns | dēiuvantēs, dēiuvantīs | dēiuvantia | |
Ablative | dēiuvante, dēiuvantī1 | dēiuvante, dēiuvantī1 | dēiuvantibus | dēiuvantibus | |
Vocative | dēiuvāns | dēiuvāns | dēiuvantēs | dēiuvantia |
1When used purely as an adjective.