deila
Icelandic
Etymology
From Old Norse deila, cognate with Old English dǣlan ( > Modern English deal).
Pronunciation
- IPA(key): /ˈteiːla/
- Rhymes: -eiːla
Verb
deila (weak verb, third-person singular past indicative deildi, supine deilt)
- (transitive) to divide, to split
- (transitive, mathematics) to divide
- (transitive) to share
- (intransitive) to argue, to quarrel
Conjugation
deila — active voice (germynd)
| infinitive (nafnháttur) | að deila | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) | deilt | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) | deilandi | ||||
| indicative (framsöguháttur) | subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) | ég deili | við deilum | present (nútíð) | ég deili | við deilum |
| þú deilir | þið deilið | þú deilir | þið deilið | ||
| hann, hún, það deilir | þeir, þær, þau deila | hann, hún, það deili | þeir, þær, þau deili | ||
| past (þátíð) | ég deildi | við deildum | past (þátíð) | ég deildi | við deildum |
| þú deildir | þið deilduð | þú deildir | þið deilduð | ||
| hann, hún, það deildi | þeir, þær, þau deildu | hann, hún, það deildi | þeir, þær, þau deildu | ||
| imperative (boðháttur) | deil (þú) | deilið (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| deildu | deiliði * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
deilast — mediopassive voice (miðmynd)
| infinitive (nafnháttur) | að deilast | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) | deilst | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) | deilandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses | ||||
| indicative (framsöguháttur) | subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) | ég deilist | við deilumst | present (nútíð) | ég deilist | við deilumst |
| þú deilist | þið deilist | þú deilist | þið deilist | ||
| hann, hún, það deilist | þeir, þær, þau deilast | hann, hún, það deilist | þeir, þær, þau deilist | ||
| past (þátíð) | ég deildist | við deildumst | past (þátíð) | ég deildist | við deildumst |
| þú deildist | þið deildust | þú deildist | þið deildust | ||
| hann, hún, það deildist | þeir, þær, þau deildust | hann, hún, það deildist | þeir, þær, þau deildust | ||
| imperative (boðháttur) | deilst (þú) | deilist (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| deilstu | deilisti * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
deildur — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
| strong declension (sterk beyging) | singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine (karlkyn) | feminine (kvenkyn) | neuter (hvorugkyn) | masculine (karlkyn) | feminine (kvenkyn) | neuter (hvorugkyn) | ||
| nominative (nefnifall) | deildur | deild | deilt | deildir | deildar | deild | |
| accusative (þolfall) | deildan | deilda | deilt | deilda | deildar | deild | |
| dative (þágufall) | deildum | deildri | deildu | deildum | deildum | deildum | |
| genitive (eignarfall) | deilds | deildrar | deilds | deildra | deildra | deildra | |
| weak declension (veik beyging) | singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
| masculine (karlkyn) | feminine (kvenkyn) | neuter (hvorugkyn) | masculine (karlkyn) | feminine (kvenkyn) | neuter (hvorugkyn) | ||
| nominative (nefnifall) | deildi | deilda | deilda | deildu | deildu | deildu | |
| accusative (þolfall) | deilda | deildu | deilda | deildu | deildu | deildu | |
| dative (þágufall) | deilda | deildu | deilda | deildu | deildu | deildu | |
| genitive (eignarfall) | deilda | deildu | deilda | deildu | deildu | deildu | |
Derived terms
Derived terms
- deila með
- deila um keisarans skegg
- deiling
- deila (noun)
Noun
deila f (genitive singular deilu, no plural)
- contention, quarrel, discord
Declension
declension of deila
| f-w1 | singular | |
|---|---|---|
| indefinite | definite | |
| nominative | deila | deilan |
| accusative | deilu | deiluna |
| dative | deilu | deilunni |
| genitive | deilu | deilunnar |
Old Norse
Verb
deila (singular past indicative deildi, plural past indicative deildu, past participle deildr)
- to divide, split into parts
- sú á, er deilir með jǫtna sonum grund ok með goðum
- that river which parts the giants and the gods
- to deal out, apportion, allot
- deildr hlutr
- a share allotted to one
- deila víg með verum
- to deal victory fairly among men
- to distinguish, discern
- Synonym: greina
- eptir þat sá sól ok mátti þá deila ættir
- they could then discern the quarters of heaven
- deila liti
- to discern colours
- eigi deilir litr kosti
- colour is no sure test of quality
- to busy, occupy oneself with
- to be master of, possess
- hug skaltu deila
- thou shalt control thy mind, feelings
- (reflexive) to spread, branch off
Conjugation
Conjugation of deila — active (weak class 1)
| infinitive | deila | |
|---|---|---|
| present participle | deilandi | |
| past participle | deildr | |
| indicative | present | past |
| 1st-person singular | deili | deilda |
| 2nd-person singular | deilir | deildir |
| 3rd-person singular | deilir | deildi |
| 1st-person plural | deilum | deildum |
| 2nd-person plural | deilið | deilduð |
| 3rd-person plural | deila | deildu |
| subjunctive | present | past |
| 1st-person singular | deila | deilda |
| 2nd-person singular | deilir | deildir |
| 3rd-person singular | deili | deildi |
| 1st-person plural | deilim | deildim |
| 2nd-person plural | deilið | deildið |
| 3rd-person plural | deili | deildi |
| imperative | present | |
| 2nd-person singular | deil | |
| 1st-person plural | deilum | |
| 2nd-person plural | deilið | |
Conjugation of deila — mediopassive (weak class 1)
| infinitive | deilask | |
|---|---|---|
| present participle | deilandisk | |
| past participle | deilzk | |
| indicative | present | past |
| 1st-person singular | deilumk | deildumk |
| 2nd-person singular | deilisk | deildisk |
| 3rd-person singular | deilisk | deildisk |
| 1st-person plural | deilumsk | deildumsk |
| 2nd-person plural | deilizk | deilduzk |
| 3rd-person plural | deilask | deildusk |
| subjunctive | present | past |
| 1st-person singular | deilumk | deildumk |
| 2nd-person singular | deilisk | deildisk |
| 3rd-person singular | deilisk | deildisk |
| 1st-person plural | deilimsk | deildimsk |
| 2nd-person plural | deilizk | deildizk |
| 3rd-person plural | deilisk | deildisk |
| imperative | present | |
| 2nd-person singular | deilsk | |
| 1st-person plural | deilumsk | |
| 2nd-person plural | deilizk | |
Noun
deila f (genitive deilu)
- disagreement, contest
Declension
Declension of deila (weak ōn-stem)
| feminine | singular | plural | ||
|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | deila | deilan | deilur | deilurnar |
| accusative | deilu | deiluna | deilur | deilurnar |
| dative | deilu | deilunni | deilum | deilunum |
| genitive | deilu | deilunnar | deilna | deilnanna |
References
- deila in Geir T. Zoëga (1910) A Concise Dictionary of Old Icelandic, Oxford: Clarendon Press