degelijk
Dutch
Etymology
From deeg + -e- + -lijk.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈdeː.ɣə.lək/
degelijk (file) - Hyphenation: de‧ge‧lijk
Adjective
degelijk (comparative degelijker, superlative degelijkst)
- sound, solid
- honest
Inflection
| Inflection of degelijk | ||||
|---|---|---|---|---|
| uninflected | degelijk | |||
| inflected | degelijke | |||
| comparative | degelijker | |||
| positive | comparative | superlative | ||
| predicative/adverbial | degelijk | degelijker | het degelijkst het degelijkste | |
| indefinite | m./f. sing. | degelijke | degelijkere | degelijkste |
| n. sing. | degelijk | degelijker | degelijkste | |
| plural | degelijke | degelijkere | degelijkste | |
| definite | degelijke | degelijkere | degelijkste | |
| partitive | degelijks | degelijkers | — | |
Derived terms
- degelijkheid
Adverb
degelijk
- roundly, squarely