defrico
Latin
Etymology
From dē- + fricō.
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /ˈdeː.fri.koː/, [ˈdeː.frɪ.koː]
Verb
dēfricō (present infinitive dēfricāre, perfect active dēfricāvī, supine dēfricātum); first conjugation
- I rub off or down
Conjugation
Conjugation of dēfricō (first conjugation) | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
indicative | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | dēfricō | dēfricās | dēfricat | dēfricāmus | dēfricātis | dēfricant |
imperfect | dēfricābam | dēfricābās | dēfricābat | dēfricābāmus | dēfricābātis | dēfricābant | |
future | dēfricābō | dēfricābis | dēfricābit | dēfricābimus | dēfricābitis | dēfricābunt | |
perfect | dēfricāvī | dēfricāvistī | dēfricāvit | dēfricāvimus | dēfricāvistis | dēfricāvērunt, dēfricāvēre | |
pluperfect | dēfricāveram | dēfricāverās | dēfricāverat | dēfricāverāmus | dēfricāverātis | dēfricāverant | |
future perfect | dēfricāverō | dēfricāveris | dēfricāverit | dēfricāverimus | dēfricāveritis | dēfricāverint | |
passive | present | dēfricor | dēfricāris, dēfricāre | dēfricātur | dēfricāmur | dēfricāminī | dēfricantur |
imperfect | dēfricābar | dēfricābāris, dēfricābāre | dēfricābātur | dēfricābāmur | dēfricābāminī | dēfricābantur | |
future | dēfricābor | dēfricāberis, dēfricābere | dēfricābitur | dēfricābimur | dēfricābiminī | dēfricābuntur | |
perfect | dēfricātus + present active indicative of sum | ||||||
pluperfect | dēfricātus + imperfect active indicative of sum | ||||||
future perfect | dēfricātus + future active indicative of sum | ||||||
subjunctive | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | dēfricem | dēfricēs | dēfricet | dēfricēmus | dēfricētis | dēfricent |
imperfect | dēfricārem | dēfricārēs | dēfricāret | dēfricārēmus | dēfricārētis | dēfricārent | |
perfect | dēfricāverim | dēfricāverīs | dēfricāverit | dēfricāverīmus | dēfricāverītis | dēfricāverint | |
pluperfect | dēfricāvissem | dēfricāvissēs | dēfricāvisset | dēfricāvissēmus | dēfricāvissētis | dēfricāvissent | |
passive | present | dēfricer | dēfricēris, dēfricēre | dēfricētur | dēfricēmur | dēfricēminī | dēfricentur |
imperfect | dēfricārer | dēfricārēris, dēfricārēre | dēfricārētur | dēfricārēmur | dēfricārēminī | dēfricārentur | |
perfect | dēfricātus + present active subjunctive of sum | ||||||
pluperfect | dēfricātus + imperfect active subjunctive of sum | ||||||
imperative | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | — | dēfricā | — | — | dēfricāte | — |
future | — | dēfricātō | dēfricātō | — | dēfricātōte | dēfricantō | |
passive | present | — | dēfricāre | — | — | dēfricāminī | — |
future | — | dēfricātor | dēfricātor | — | — | dēfricantor | |
non-finite forms | active | passive | |||||
present | perfect | future | present | perfect | future | ||
infinitives | dēfricāre | dēfricāvisse | dēfricātūrus esse | dēfricārī | dēfricātus esse | dēfricātum īrī | |
participles | dēfricāns | — | dēfricātūrus | — | dēfricātus | dēfricandus | |
verbal nouns | gerund | supine | |||||
genitive | dative | accusative | ablative | accusative | ablative | ||
dēfricandī | dēfricandō | dēfricandum | dēfricandō | dēfricātum | dēfricātū |
References
- defrico in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- defrico in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- defrico in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette