defodiens
Latin
Etymology
Present participle of dēfodiō.
Participle
dēfodiēns m, f, n (genitive dēfodientis); third declension
- excavating, planting, hiding
Inflection
Third declension.
Number | Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
Nominative | dēfodiēns | dēfodiēns | dēfodientēs | dēfodientia | |
Genitive | dēfodientis | dēfodientis | dēfodientium | dēfodientium | |
Dative | dēfodientī | dēfodientī | dēfodientibus | dēfodientibus | |
Accusative | dēfodientem | dēfodiēns | dēfodientēs, dēfodientīs | dēfodientia | |
Ablative | dēfodiente, dēfodientī1 | dēfodiente, dēfodientī1 | dēfodientibus | dēfodientibus | |
Vocative | dēfodiēns | dēfodiēns | dēfodientēs | dēfodientia |
1When used purely as an adjective.