deemoedigen
Dutch
Etymology
From deemoedig + -en.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈdeːmudəɣə(n)/
Verb
deemoedigen
- (transitive) to humble
Usage notes
This verb has a positive connotation, unlike vernederen (“to humilate”), verlagen (“to lower, to bring down”) and humiliëren (“to humilate”).
Inflection
| Inflection of deemoedigen (weak) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | deemoedigen | |||
| past singular | deemoedigde | |||
| past participle | gedeemoedigd | |||
| infinitive | deemoedigen | |||
| gerund | deemoedigen n | |||
| present tense | past tense | |||
| 1st person singular | deemoedig | deemoedigde | ||
| 2nd person sing. (jij) | deemoedigt | deemoedigde | ||
| 2nd person sing. (u) | deemoedigt | deemoedigde | ||
| 2nd person sing. (gij) | deemoedigt | deemoedigde | ||
| 3rd person singular | deemoedigt | deemoedigde | ||
| plural | deemoedigen | deemoedigden | ||
| subjunctive sing.1 | deemoedige | deemoedigde | ||
| subjunctive plur.1 | deemoedigen | deemoedigden | ||
| imperative sing. | deemoedig | |||
| imperative plur.1 | deemoedigt | |||
| participles | deemoedigend | gedeemoedigd | ||
| 1) Archaic. | ||||