dedicans
Latin
Etymology
Present participle of dēdicō.
Participle
dēdicāns m or f or n (genitive dēdicantis); third declension
- dedicating
Inflection
Third declension.
Number | Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
Nominative | dēdicāns | dēdicāns | dēdicantēs | dēdicantia | |
Genitive | dēdicantis | dēdicantis | dēdicantium | dēdicantium | |
Dative | dēdicantī | dēdicantī | dēdicantibus | dēdicantibus | |
Accusative | dēdicantem | dēdicāns | dēdicantēs, dēdicantīs | dēdicantia | |
Ablative | dēdicante, dēdicantī1 | dēdicante, dēdicantī1 | dēdicantibus | dēdicantibus | |
Vocative | dēdicāns | dēdicāns | dēdicantēs | dēdicantia |
1When used purely as an adjective.