deceptiu
Catalan
Etymology
From Latin dēceptīvus, attested from the 14th century.[1]
Pronunciation
- (Balearic, Central) IPA(key): /də.səpˈtiw/
- (Valencian) IPA(key): /de.sepˈtiw/
- Rhymes: -iw
Adjective
deceptiu (feminine deceptiva, masculine plural deceptius, feminine plural deceptives)
- disappointing
- Synonym: decebedor
Related terms
- decebre
References
- “deceptiu”, in Gran Diccionari de la Llengua Catalana, Grup Enciclopèdia Catalana, 2023
Further reading
- “deceptiu” in Diccionari de la llengua catalana, segona edició, Institut d’Estudis Catalans.
- “deceptiu” in Diccionari normatiu valencià, Acadèmia Valenciana de la Llengua.
- “deceptiu” in Diccionari català-valencià-balear, Antoni Maria Alcover and Francesc de Borja Moll, 1962.