debiutantka
Polish
Etymology
From debiutant + -ka.
Pronunciation
- IPA(key): /dɛ.bʲuˈtan.tka/
Noun
debiutantka f (masculine debiutant)
- debutante, female novice
Declension
declension of debiutantka
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | debiutantka | debiutantki |
| genitive | debiutantki | debiutantek |
| dative | debiutantce | debiutantkom |
| accusative | debiutantkę | debiutantki |
| instrumental | debiutantką | debiutantkami |
| locative | debiutantce | debiutantkach |
| vocative | debiutantko | debiutantki |
Related terms
- (verbs) debiutować, zadebiutować
- (nouns) debiut, debiucik, debiutanckość, debiutanctwo
- (adjectives) debiutowy, debiutancki
Further reading
- debiutantka in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- debiutantka in Polish dictionaries at PWN