dearnáil

dearnáil

Irish

Verb

dearnáil (present analytic dearnálann, future analytic dearnálfaidh, verbal noun dearnáil, past participle dearnáilte)

1. (transitive, intransitive) darn

Conjugation

First Conjugation (B)

		singular			plural			relative	autonomous
		first	second	third	first	second	third
indicative	present	dearnálaim	dearnálann tú; dearnálair†	dearnálann sé, sí	dearnálaimid	dearnálann sibh	dearnálann siad; dearnálaid†	a dhearnálann; a dhearnálas / a ndearnálann*; a ndearnálas*	dearnáiltear
	past	dhearnáil mé; dhearnálas	dhearnáil tú; dhearnálais	dhearnáil sé, sí	dhearnálamar; dhearnáil muid	dhearnáil sibh; dhearnálabhair	dhearnáil siad; dhearnáladar	a dhearnáil / ar dhearnáil*	dearnáladh
	past habitual	dhearnálainn	dhearnáilteá	dhearnáladh sé, sí	dhearnálaimis; dhearnáladh muid	dhearnáladh sibh	dhearnálaidís; dhearnáladh siad	a dhearnáladh / ar dhearnáladh*	dhearnáiltí
	future	dearnálfaidh mé; dearnálfad	dearnálfaidh tú; dearnálfair†	dearnálfaidh sé, sí	dearnálfaimid; dearnálfaidh muid	dearnálfaidh sibh	dearnálfaidh siad; dearnálfaid†	a dhearnálfaidh; a dhearnálfas / a ndearnálfaidh*; a ndearnálfas*	dearnálfar
conditional		dhearnálfainn / ndearnálfainn‡‡	dhearnálfá / ndearnálfᇇ	dhearnálfadh sé, sí / ndearnálfadh sé, s퇇	dhearnálfaimis; dhearnálfadh muid / ndearnálfaimis‡‡; ndearnálfadh muid‡‡	dhearnálfadh sibh / ndearnálfadh sibh‡‡	dhearnálfaidís; dhearnálfadh siad / ndearnálfaidís‡‡; ndearnálfadh siad‡‡	a dhearnálfadh / ar dhearnálfadh*	dhearnálfaí / ndearnálfa퇇
subjunctive	present	go ndearnála mé; go ndearnálad†	go ndearnála tú; go ndearnálair†	go ndearnála sé, sí	go ndearnálaimid; go ndearnála muid	go ndearnála sibh	go ndearnála siad; go ndearnálaid†	—	go ndearnáiltear
	past	dá ndearnálainn	dá ndearnáilteá	dá ndearnáladh sé, sí	dá ndearnálaimis; dá ndearnáladh muid	dá ndearnáladh sibh	dá ndearnálaidís; dá ndearnáladh siad	—	dá ndearnáiltí
imperative		dearnálaim	dearnáil	dearnáladh sé, sí	dearnálaimis	dearnálaigí; dearnálaidh†	dearnálaidís	—	dearnáiltear
verbal noun		dearnáil
past participle		dearnáilte

*Indirect relative
† Archaic or dialect form
‡‡ Dependent form used with particles that trigger eclipsis

Noun

dearnáil f (genitive singular dearnála)

1. verbal noun of dearnáil
2. darning

Declension

Declension of dearnáil

Third declension

Bare forms (no plural for this noun): Case Singular Nominative dearnáil Vocative a dhearnáil Genitive dearnála Dative dearnáil

Forms with the definite article: Case Singular Nominative an dearnáil Genitive na dearnála Dative leis an dearnáil don dearnáil

Derived terms

• ceap dearnála (“darning egg, darning mushroom”)
• greim dearnála (“darning-stitch”)
• míndearnáil (“fine-darning”)
• snáthaid dearnála (“darning-needle”)

 

Mutation

Irish mutation
Radical	Lenition	Eclipsis
dearnáil	dhearnáil	ndearnáil
Note: Some of these forms may be hypothetical. Not every possible mutated form of every word actually occurs.

References

• "dearnáil" in Foclóir Gaeilge-Béarla, An Gúm, 1977, by Niall Ó Dónaill.