adjaculatus
Latin
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /ad.ja.kuˈlaː.tus/, [ad.ja.kʊˈɫaː.tʊs]
Adjective
adjaculātus (feminine adjaculāta, neuter adjaculātum); first/second declension
- Alternative form of adiaculatus
Declension
First/second declension.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | adjaculātus | adjaculāta | adjaculātum | adjaculātī | adjaculātae | adjaculāta | |
Genitive | adjaculātī | adjaculātae | adjaculātī | adjaculātōrum | adjaculātārum | adjaculātōrum | |
Dative | adjaculātō | adjaculātae | adjaculātō | adjaculātīs | adjaculātīs | adjaculātīs | |
Accusative | adjaculātum | adjaculātam | adjaculātum | adjaculātōs | adjaculātās | adjaculāta | |
Ablative | adjaculātō | adjaculātā | adjaculātō | adjaculātīs | adjaculātīs | adjaculātīs | |
Vocative | adjaculāte | adjaculāta | adjaculātum | adjaculātī | adjaculātae | adjaculāta |
References
- adjaculatus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- adjaculatus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette