adiudykacja
See also: adiudykacją
Polish
Alternative forms
- adiudykacya, adjudykacya (Pre-reform orthography (1816))
- adjudykacja (Pre-reform orthography (1936))
Etymology
Learned borrowing from Latin adiūdicātiō.[1][2] First attested in 1674–1680.[3]
Pronunciation
- IPA(key): /a.dju.dɨˈka.t͡sja/
Audio (file) - Rhymes: -at͡sja
- Syllabification: a‧diu‧dy‧ka‧cja
Noun
adiudykacja f
- (law) adjudication of someone's right of ownership (Is there an English equivalent to this definition?)
- Antonym: abiudykacja
- act of acquiring right of ownership at an auction (Is there an English equivalent to this definition?)
Declension
Declension of adiudykacja
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | adiudykacja | adiudykacje |
| genitive | adiudykacji | adiudykacji/adiudykacyj (archaic) |
| dative | adiudykacji | adiudykacjom |
| accusative | adiudykację | adiudykacje |
| instrumental | adiudykacją | adiudykacjami |
| locative | adiudykacji | adiudykacjach |
| vocative | adiudykacjo | adiudykacje |
Derived terms
adjective
- (obsolete) adiudykacyjny
Related terms
noun
- (obsolete) adiudykata
References
- Mirosław Bańko; Lidia Wiśniakowska (2021) Wielki słownik wyrazów obcych, →ISBN
- Witold Doroszewski, editor (1958–1969), “adiudykacja”, in Słownik języka polskiego (in Polish), Warszawa: PWN
- Danuta Lankiewicz (21.11.2019), “ADIUDYKACJA”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century]
Further reading
- adiudykacja in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- adiudykacja in Polish dictionaries at PWN
- Aleksander Zdanowicz (1861), “adjudykacja”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
- J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1900), “adjudykacja”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 1, Warsaw, page 7
- adiudykacja in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego