damnaticius
Latin
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /dam.naːˈtiː.ki.us/, [dam.naːˈtiː.ki.ʊs]
Adjective
damnātīcius (feminine damnātīcia, neuter damnātīcium); first/second-declension adjective
- condemned
- sentenced
Declension
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | damnātīcius | damnātīcia | damnātīcium | damnātīciī | damnātīciae | damnātīcia | |
Genitive | damnātīciī | damnātīciae | damnātīciī | damnātīciōrum | damnātīciārum | damnātīciōrum | |
Dative | damnātīciō | damnātīciō | damnātīciīs | ||||
Accusative | damnātīcium | damnātīciam | damnātīcium | damnātīciōs | damnātīciās | damnātīcia | |
Ablative | damnātīciō | damnātīciā | damnātīciō | damnātīciīs | |||
Vocative | damnātīcie | damnātīcia | damnātīcium | damnātīciī | damnātīciae | damnātīcia |
References
- damnaticius in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- damnaticius in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette