cónaigh
Irish
Etymology
From Old Irish cómnuigim (“I rest”).
Pronunciation
- (Munster) IPA(key): /ˈkoːn̪ˠɪɟ/
- (Connacht) IPA(key): /ˈkoːnˠə/, /ˈkoːnˠiː/
- (Ulster) IPA(key): /ˈkɔːnˠi/
Verb
cónaigh (present analytic cónaíonn, future analytic cónóidh, verbal noun cónaí, past participle cónaithe)
- to live (in, at), reside
- to dwell, abide
- to rest
Conjugation
Second Conjugation
singular | plural | relative | autonomous | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | first | second | third | ||||
indicative | present | cónaím | cónaíonn tú; cónaír† | cónaíonn sé, sí | cónaímid; cónaíonn muid | cónaíonn sibh | cónaíonn siad; cónaíd† | a chónaíonn; a chónaíos / a gcónaíonn*; a gcónaíos* | cónaítear |
past | chónaigh mé; chónaíos | chónaigh tú; chónaís | chónaigh sé, sí | chónaíomar; chónaigh muid | chónaigh sibh; chónaíobhair | chónaigh siad; chónaíodar | a chónaigh / ar chónaigh* | cónaíodh | |
past habitual | chónaínn / gcónaínn‡‡ | chónaíteá / gcónaíteᇇ | chónaíodh sé, sí / gcónaíodh sé, s퇇 | chónaímis; chónaíodh muid / gcónaímis‡‡; gcónaíodh muid‡‡ | chónaíodh sibh / gcónaíodh sibh‡‡ | chónaídís; chónaíodh siad / gcónaídís‡‡; gcónaíodh siad‡‡ | a chónaíodh / a gcónaíodh* | chónaítí / gcónaít퇇 | |
future | cónóidh mé; cónód; cónóchaidh mé† | cónóidh tú; cónóir†; cónóchaidh tú† | cónóidh sé, sí; cónóchaidh sé, sí† | cónóimid; cónóidh muid; cónóchaimid†; cónóchaidh muid† | cónóidh sibh; cónóchaidh sibh† | cónóidh siad; cónóid†; cónóchaidh siad† | a chónóidh; a chónós; a chónóchaidh†; a chónóchas† / a gcónóidh*; a gcónós*; a gcónóchaidh*†; a gcónóchas*† | cónófar; cónóchar† | |
conditional | chónóinn; chónóchainn† / gcónóinn‡‡; gcónóchainn†‡‡ | chónófá; chónóchthᆠ/ gcónófᇇ; gcónóchthᆇ‡ | chónódh sé, sí; chónóchadh sé, sí† / gcónódh sé, s퇇; gcónóchadh sé, s톇‡ | chónóimis; chónódh muid; chónóchaimis†; chónóchadh muid† / gcónóimis‡‡; gcónódh muid‡‡; gcónóchaimis†‡‡; gcónóchadh muid†‡‡ | chónódh sibh; chónóchadh sibh† / gcónódh sibh‡‡; gcónóchadh sibh†‡‡ | chónóidís; chónódh siad; chónóchadh siad† / gcónóidís‡‡; gcónódh siad‡‡; gcónóchadh siad†‡‡ | a chónódh; a chónóchadh† / a gcónódh*; a gcónóchadh*† | chónófaí; chónóchthaí† / gcónófa퇇; gcónóchtha톇‡ | |
subjunctive | present | go gcónaí mé; go gcónaíod† | go gcónaí tú; go gcónaír† | go gcónaí sé, sí | go gcónaímid; go gcónaí muid | go gcónaí sibh | go gcónaí siad; go gcónaíd† | — | go gcónaítear |
past | dá gcónaínn | dá gcónaíteá | dá gcónaíodh sé, sí | dá gcónaímis; dá gcónaíodh muid | dá gcónaíodh sibh | dá gcónaídís; dá gcónaíodh siad | — | dá gcónaítí | |
imperative | cónaím | cónaigh | cónaíodh sé, sí | cónaímis | cónaígí; cónaídh† | cónaídís | — | cónaítear | |
verbal noun | cónaí | ||||||||
past participle | cónaithe |
* Indirect relative
† Archaic or dialect form
‡‡ Dependent form used with particles that trigger eclipsis
Mutation
Irish mutation | ||
---|---|---|
Radical | Lenition | Eclipsis |
cónaigh | chónaigh | gcónaigh |
Note: Some of these forms may be hypothetical. Not every possible mutated form of every word actually occurs. |