czynnik
Polish
Etymology
From czynić + -nik.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈt͡ʂɨn.ɲik/
Audio (file) - Rhymes: -ɨnɲik
- Syllabification: czyn‧nik
Noun
czynnik m inan
- agent (active power, cause, or substance)
- (mathematics) factor
Declension
Declension of czynnik
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | czynnik | czynniki |
genitive | czynnika | czynników |
dative | czynnikowi | czynnikom |
accusative | czynnik | czynniki |
instrumental | czynnikiem | czynnikami |
locative | czynniku | czynnikach |
vocative | czynniku | czynniki |
Further reading
- czynnik in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- czynnik in Polish dictionaries at PWN