czołobitny
Polish
Etymology
From czoło + bić + -ny.
Pronunciation
- IPA(key): /t͡ʂɔ.wɔˈbʲit.nɨ/
Adjective
czołobitny (comparative bardziej czołobitny, superlative najbardziej czołobitny, adverb czołobitnie)
- servile, fawning, obsequious
Declension
declension of czołobitny
| case | singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine personal/animate | masculine inanimate | neuter | feminine | virile | nonvirile | ||
| nominative, vocative | czołobitny | czołobitne | czołobitna | czołobitni | czołobitne | ||
| genitive | czołobitnego | czołobitnej | czołobitnych | ||||
| dative | czołobitnemu | czołobitnym | |||||
| accusative | czołobitnego | czołobitny | czołobitne | czołobitną | czołobitnych | czołobitne | |
| instrumental | czołobitnym | czołobitnymi | |||||
| locative | czołobitnej | czołobitnych | |||||
Further reading
- czołobitny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- czołobitny in Polish dictionaries at PWN