czczenie
Polish
Etymology
From czcić + -nie.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈʈ͡ʂʈ͡ʂɛ.ɲɛ/
Noun
czczenie n
- verbal noun of czcić
Declension
declension of czczenie
| singular | |
|---|---|
| nominative | czczenie |
| genitive | czczenia |
| dative | czczeniu |
| accusative | czczenie |
| instrumental | czczeniem |
| locative | czczeniu |
| vocative | czczenie |
Derived terms
- (noun) nieczczenie
Related terms
- (adjective) czcigodny
- (adverb) czcigodnie
- (interjection) cześć
- (nouns) bezczeszczenie, bezcześć, czciciel, czcicielka, cześć, poczczenie, uczczenie, zbezczeszczanie, zbezczeszczenie
- (verbs) bezcześcić, czcić, poczcić, uczcić, zbezczeszczać, zbezcześcić
Further reading
- czczenie in Polish dictionaries at PWN