czasownik
Polish
Etymology
From czasowy + -nik. Calque of German Zeitwort.
Pronunciation
- IPA(key): /t͡ʂaˈsɔv.ɲik/
Audio (file) - Rhymes: -ɔvɲik
- Syllabification: cza‧sow‧nik
Noun
czasownik m inan
- (grammar) verb (a grammatical category of words that indicate an action, event or a state)
- (archaic, rare) chronicle
Declension
Declension of czasownik
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | czasownik | czasowniki |
| genitive | czasownika | czasowników |
| dative | czasownikowi | czasownikom |
| accusative | czasownik | czasowniki |
| instrumental | czasownikiem | czasownikami |
| locative | czasowniku | czasownikach |
| vocative | czasowniku | czasowniki |
Noun
czasownik m pers
- (obsolete) foreteller (one who foretells the future)
Declension
Declension of czasownik
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | czasownik | czasownicy |
| genitive | czasownika | czasowników |
| dative | czasownikowi | czasownikom |
| accusative | czasownika | czasowników |
| instrumental | czasownikiem | czasownikami |
| locative | czasowniku | czasownikach |
| vocative | czasowniku | czasownicy |
Further reading
- czasownik in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- czasownik in Polish dictionaries at PWN