czarujący
Polish
Etymology
From czarować + -ący.
Pronunciation
- IPA(key): /t͡ʂa.ruˈjɔn.t͡sɨ/
Audio (file)
Adjective
czarujący (adverb czarująco)
- charming, enchanting
Declension
declension of czarujący
case | singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
m pers or m anim | m inan | n | f | m pers | other | ||
nominative, vocative | czarujący | czarujące | czarująca | czarujący | czarujące | ||
genitive | czarującego | czarującej | czarujących | ||||
dative | czarującemu | czarującym | |||||
accusative | czarującego | czarujący | czarujące | czarującą | czarujących | czarujące | |
instrumental | czarującym | czarującymi | |||||
locative | czarującej | czarujących |
Further reading
- czarujący in Polish dictionaries at PWN