cwelić

cwelić

Polish

Etymology

From cwel +‎ -ić. Compare unrelated Russian цвели́ть (cvelítʹ), from Old East Slavic цвѣлити (cvěliti, “to torment”).

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈt͡sfɛ.lit͡ɕ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɛlit͡ɕ
• Syllabification: cwe‧lić

Verb

cwelić impf

1. (transitive, prison slang, vulgar) to bugger (to have anal sex with, to sodomize)

   Synonym: cwelować

Conjugation

Conjugation of cwelić impf

		singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		cwelić
present tense	1st	cwelę			cwelimy
	2nd	cwelisz			cwelicie
	3rd	cweli			cwelą
	impersonal	cweli się
past tense	1st	cweliłem	cweliłam		cweliliśmy	cweliłyśmy
	2nd	cweliłeś	cweliłaś		cweliliście	cweliłyście
	3rd	cwelił	cweliła	cweliło	cwelili	cweliły
	impersonal	cwelono
future tense	1st	będę cwelił, będę cwelić	będę cweliła, będę cwelić		będziemy cwelili, będziemy cwelić	będziemy cweliły, będziemy cwelić
	2nd	będziesz cwelił, będziesz cwelić	będziesz cweliła, będziesz cwelić		będziecie cwelili, będziecie cwelić	będziecie cweliły, będziecie cwelić
	3rd	będzie cwelił, będzie cwelić	będzie cweliła, będzie cwelić	będzie cweliło, będzie cwelić	będą cwelili, będą cwelić	będą cweliły, będą cwelić
	impersonal	będzie cwelić się
conditional	1st	cweliłbym	cweliłabym		cwelilibyśmy	cweliłybyśmy
	2nd	cweliłbyś	cweliłabyś		cwelilibyście	cweliłybyście
	3rd	cweliłby	cweliłaby	cweliłoby	cweliliby	cweliłyby
	impersonal	cwelono by
imperative	1st	niech cwelę			cwelmy
	2nd	cwel			cwelcie
	3rd	niech cweli			niech cwelą
active adjectival participle		cwelący	cweląca	cwelące	cwelący	cwelące
passive adjectival participle		cwelony	cwelona	cwelone	cweleni	cwelone
contemporary adverbial participle		cweląc
verbal noun		cwelenie

Derived terms

verb

• przecwelić pf

 

Related terms

adjective

• cwelowaty

 

Further reading

• cwelić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• cwelić in Polish dictionaries at PWN