custodiens
Latin
Etymology
Present participle of custōdiō.
Participle
custōdiēns m, f, n (genitive custōdientis); third declension
- guarding
Inflection
Third declension.
Number | Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
Nominative | custōdiēns | custōdiēns | custōdientēs | custōdientia | |
Genitive | custōdientis | custōdientis | custōdientium | custōdientium | |
Dative | custōdientī | custōdientī | custōdientibus | custōdientibus | |
Accusative | custōdientem | custōdiēns | custōdientēs | custōdientia | |
Ablative | custōdientī | custōdientī | custōdientibus | custōdientibus | |
Vocative | custōdiēns | custōdiēns | custōdientēs | custōdientia |