cubicularis
Latin
Etymology
From cubiculum (“bedroom”) + -āris (suffix forming relational adjectives) (dissimilated form of -ālis).
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /ku.bi.kuˈlaː.ris/, [kʊbɪkʊˈɫ̪äːrɪs̠]
- (Ecclesiastical) IPA(key): /ku.bi.kuˈla.ris/, [kubikuˈläːris]
Adjective
cubiculāris (neuter cubiculāre); third-declension two-termination adjective
- (relational) bedroom
Declension
Third-declension two-termination adjective.
Number | Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
Nominative | cubiculāris | cubiculāre | cubiculārēs | cubiculāria | |
Genitive | cubiculāris | cubiculārium | |||
Dative | cubiculārī | cubiculāribus | |||
Accusative | cubiculārem | cubiculāre | cubiculārēs cubiculārīs | cubiculāria | |
Ablative | cubiculārī | cubiculāribus | |||
Vocative | cubiculāris | cubiculāre | cubiculārēs | cubiculāria |
Related terms
- cubiculum
References
- “cubicularis”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- cubicularis in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)