crucifigens
Latin
Etymology
Present participle of crucifīgō.
Participle
crucifīgēns m, f, n (genitive crucifīgentis); third declension
- crucifying
Inflection
Third declension.
Number | Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
Nominative | crucifīgēns | crucifīgēns | crucifīgentēs | crucifīgentia | |
Genitive | crucifīgentis | crucifīgentis | crucifīgentium | crucifīgentium | |
Dative | crucifīgentī | crucifīgentī | crucifīgentibus | crucifīgentibus | |
Accusative | crucifīgentem | crucifīgēns | crucifīgentēs | crucifīgentia | |
Ablative | crucifīgentī | crucifīgentī | crucifīgentibus | crucifīgentibus | |
Vocative | crucifīgēns | crucifīgēns | crucifīgentēs | crucifīgentia |