couto
See also: Couto
Galician
Etymology
From Latin cautum.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈkowto̝/
Noun
couto m (plural coutos)
- enclosed area of land
- Synonyms: chousa, tomada, zarra
- reserve
- (historical) jurisdiction (territory); fiefdom
- Synonym: feudo
- (archaic) fine (fee issued as punishment for breaking the law)
Derived terms
- acoutar
- coutada
- Coutada
- Coutadas
- Coutado
- coutar
- Couto
References
- “couto” in Dicionario de Dicionarios do galego medieval, SLI - ILGA 2006–2022.
- “couto” in Xavier Varela Barreiro & Xavier Gómez Guinovart: Corpus Xelmírez - Corpus lingüístico da Galicia medieval. SLI / Grupo TALG / ILG, 2006–2018.
- “couto” in Dicionario de Dicionarios da lingua galega, SLI - ILGA 2006–2013.
- “couto” in Tesouro informatizado da lingua galega. Santiago: ILG.
- “couto” in Álvarez, Rosario (coord.): Tesouro do léxico patrimonial galego e portugués, Santiago de Compostela: Instituto da Lingua Galega.
Portuguese
Alternative forms
- coito
Etymology
From Latin cautus.[1][2] Compare Galician couto and Spanish coto. Doublet of cauto.
Pronunciation
- (Brazil) IPA(key): /ˈko(w).tu/ [ˈko(ʊ̯).tu]
- (Southern Brazil) IPA(key): /ˈko(w).to/ [ˈko(ʊ̯).to]
- (Portugal) IPA(key): /ˈko(w).tu/
- (Southern Portugal) IPA(key): /ˈko.tu/
- Rhymes: -owtu
- Hyphenation: cou‧to
Noun
couto m (plural coutos)
- reserve (enclosed area of land)
- (figurative) shelter
- Synonyms: refúgio, abrigo
Derived terms
- coutar, acoutar
- coitar, acoitar
References
- “couto” in Dicionário infopédia da Língua Portuguesa. Porto: Porto Editora, 2003–2023.
- “couto” in Dicionário Priberam da Língua Portuguesa.