cosir
Catalan
Etymology
From Vulgar Latin *cosīre, from Latin cōnsuere, present active infinitive of cōnsuō.
Pronunciation
- (Balearic, Central) IPA(key): /kuˈzi/
- (Valencian) IPA(key): /koˈziɾ/
Audio (file) - Rhymes: -i(ɾ)
Verb
cosir (first-person singular present cuso, past participle cosit)
- (transitive) to sew
Conjugation
Conjugation of cosir (third conjugation without -eix- infix, alternative stem when stressed)
infinitive | cosir | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
present participle | cosint | ||||||
past participle | masculine | feminine | |||||
singular | cosit | cosida | |||||
plural | cosits | cosides | |||||
person | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
indicative | jo | tu | ell/ella vostè | nosaltres nós | vosaltres vós | ells/elles vostès | |
present | cuso | cuses | cus | cosim | cosiu | cusen | |
imperfect | cosia | cosies | cosia | cosíem | cosíeu | cosien | |
future | cosiré | cosiràs | cosirà | cosirem | cosireu | cosiran | |
preterite | cosí | cosires | cosí | cosírem | cosíreu | cosiren | |
conditional | cosiria | cosiries | cosiria | cosiríem | cosiríeu | cosirien | |
subjunctive | jo | tu | ell/ella vostè | nosaltres nós | vosaltres vós | ells/elles vostès | |
present | cusi | cusis | cusi | cosim | cosiu | cusin | |
imperfect | cosís | cosissis | cosís | cosíssim | cosíssiu | cosissin | |
imperative | — | tu | vostè | nosaltres | vosaltres vós | vostès | |
— | cus | cusi | cosim | cosiu | cusin |
Derived terms
- descosir
- màquina de cosir
Related terms
- cosit
- costura
- costurer
Further reading
- “cosir” in Diccionari de la llengua catalana, segona edició, Institut d’Estudis Catalans.
- “cosir”, in Gran Diccionari de la Llengua Catalana, Grup Enciclopèdia Catalana, 2023
- “cosir” in Diccionari normatiu valencià, Acadèmia Valenciana de la Llengua.
- “cosir” in Diccionari català-valencià-balear, Antoni Maria Alcover and Francesc de Borja Moll, 1962.