cosain
Irish
Alternative forms
- coisin (Cois Fharraige)
Etymology
From Old Irish con·sní (“contend; strive for; cost”).
Verb
cosain (present analytic cosnaíonn, future analytic cosnóidh, verbal noun cosaint, past participle cosanta)
- to defend, protect (with ar or ó (“against”))
- to earn, merit
- to cost
Conjugation
Second Conjugation
singular | plural | relative | autonomous | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | first | second | third | ||||
indicative | present | cosnaím | cosnaíonn tú; cosnaír† | cosnaíonn sé, sí | cosnaímid; cosnaíonn muid | cosnaíonn sibh | cosnaíonn siad; cosnaíd† | a chosnaíonn; a chosnaíos / a gcosnaíonn*; a gcosnaíos* | cosnaítear |
past | chosain mé; chosnaíos | chosain tú; chosnaís | chosain sé, sí | chosnaíomar; chosain muid | chosain sibh; chosnaíobhair | chosain siad; chosnaíodar | a chosain / ar chosain* | cosnaíodh | |
past habitual | chosnaínn | chosnaíteá | chosnaíodh sé, sí | chosnaímis; chosnaíodh muid | chosnaíodh sibh | chosnaídís; chosnaíodh siad | a chosnaíodh / ar chosnaíodh* | chosnaítí | |
future | cosnóidh mé; cosnód; cosnóchaidh mé† | cosnóidh tú; cosnóir†; cosnóchaidh tú† | cosnóidh sé, sí; cosnóchaidh sé, sí† | cosnóimid; cosnóidh muid; cosnóchaimid†; cosnóchaidh muid† | cosnóidh sibh; cosnóchaidh sibh† | cosnóidh siad; cosnóid†; cosnóchaidh siad† | a chosnóidh; a chosnós; a chosnóchaidh†; a chosnóchas† / a gcosnóidh*; a gcosnós*; a gcosnóchaidh*†; a gcosnóchas*† | cosnófar; cosnóchar† | |
conditional | chosnóinn; chosnóchainn† / gcosnóinn‡‡; gcosnóchainn†‡‡ | chosnófá; chosnóchthᆠ/ gcosnófᇇ; gcosnóchthᆇ‡ | chosnódh sé, sí; chosnóchadh sé, sí† / gcosnódh sé, s퇇; gcosnóchadh sé, s톇‡ | chosnóimis; chosnódh muid; chosnóchaimis†; chosnóchadh muid† / gcosnóimis‡‡; gcosnódh muid‡‡; gcosnóchaimis†‡‡; gcosnóchadh muid†‡‡ | chosnódh sibh; chosnóchadh sibh† / gcosnódh sibh‡‡; gcosnóchadh sibh†‡‡ | chosnóidís; chosnódh siad; chosnóchadh siad† / gcosnóidís‡‡; gcosnódh siad‡‡; gcosnóchadh siad†‡‡ | a chosnódh; a chosnóchadh† / ar chosnódh*; ar chosnóchadh*† | chosnófaí; chosnóchthaí† / gcosnófa퇇; gcosnóchtha톇‡ | |
subjunctive | present | go gcosnaí mé; go gcosnaíod† | go gcosnaí tú; go gcosnaír† | go gcosnaí sé, sí | go gcosnaímid; go gcosnaí muid | go gcosnaí sibh | go gcosnaí siad; go gcosnaíd† | — | go gcosnaítear |
past | dá gcosnaínn | dá gcosnaíteá | dá gcosnaíodh sé, sí | dá gcosnaímis; dá gcosnaíodh muid | dá gcosnaíodh sibh | dá gcosnaídís; dá gcosnaíodh siad | — | dá gcosnaítí | |
imperative | cosnaím | cosain | cosnaíodh sé, sí | cosnaímis | cosnaígí; cosnaídh† | cosnaídís | — | cosnaítear | |
verbal noun | cosaint | ||||||||
past participle | cosanta |
* Indirect relative
† Archaic or dialect form
‡‡ Dependent form used with particles that trigger eclipsis
Mutation
Irish mutation | ||
---|---|---|
Radical | Lenition | Eclipsis |
cosain | chosain | gcosain |
Note: Some of these forms may be hypothetical. Not every possible mutated form of every word actually occurs. |