corroboro
See also: corroboró and corroborò
Catalan
Verb
corroboro
- first-person singular present indicative form of corroborar
Italian
Verb
corroboro
- first-person singular present indicative of corroborare
Latin
Alternative forms
- conrōborō
Etymology
From con- (“with, together”) + rōborō (“strengthen”).
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /korˈroː.bo.roː/, [kɔrˈroː.bɔ.roː]
Verb
corrōborō (present infinitive corrōborāre, perfect active corrōborāvī, supine corrōborātum); first conjugation
- I make strong, strengthen, invigorate, corroborate, reinforce, fortify.
- (figuratively) I corroborate, support, encourage, fortify, strengthen.
Inflection
Conjugation of corroboro (first conjugation) | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
indicative | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | corrōborō | corrōborās | corrōborat | corrōborāmus | corrōborātis | corrōborant |
imperfect | corrōborābam | corrōborābās | corrōborābat | corrōborābāmus | corrōborābātis | corrōborābant | |
future | corrōborābō | corrōborābis | corrōborābit | corrōborābimus | corrōborābitis | corrōborābunt | |
perfect | corrōborāvī | corrōborāvistī, corrōborāsti1 | corrōborāvit | corrōborāvimus | corrōborāvistis, corrōborāstis1 | corrōborāvērunt, corrōborāvēre | |
pluperfect | corrōborāveram | corrōborāverās | corrōborāverat | corrōborāverāmus | corrōborāverātis | corrōborāverant | |
future perfect | corrōborāverō | corrōborāveris | corrōborāverit | corrōborāverimus | corrōborāveritis | corrōborāverint | |
passive | present | corrōboror | corrōborāris, corrōborāre | corrōborātur | corrōborāmur | corrōborāminī | corrōborantur |
imperfect | corrōborābar | corrōborābāris, corrōborābāre | corrōborābātur | corrōborābāmur | corrōborābāminī | corrōborābantur | |
future | corrōborābor | corrōborāberis, corrōborābere | corrōborābitur | corrōborābimur | corrōborābiminī | corrōborābuntur | |
perfect | corrōborātus + present active indicative of sum | ||||||
pluperfect | corrōborātus + imperfect active indicative of sum | ||||||
future perfect | corrōborātus + future active indicative of sum | ||||||
subjunctive | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | corrōborem | corrōborēs | corrōboret | corrōborēmus | corrōborētis | corrōborent |
imperfect | corrōborārem | corrōborārēs | corrōborāret | corrōborārēmus | corrōborārētis | corrōborārent | |
perfect | corrōborāverim | corrōborāverīs | corrōborāverit | corrōborāverimus | corrōborāveritis | corrōborāverint | |
pluperfect | corrōborāvissem, corrōborāssem1 | corrōborāvissēs, corrōborāsses1 | corrōborāvisset, corrōborāsset1 | corrōborāvissēmus, corrōborāssemus1 | corrōborāvissētis, corrōborāssetis1 | corrōborāvissent, corrōborāssent1 | |
passive | present | corrōborer | corrōborēris, corrōborēre | corrōborētur | corrōborēmur | corrōborēminī | corrōborentur |
imperfect | corrōborārer | corrōborārēris, corrōborārēre | corrōborārētur | corrōborārēmur | corrōborārēminī | corrōborārentur | |
perfect | corrōborātus + present active subjunctive of sum | ||||||
pluperfect | corrōborātus + imperfect active subjunctive of sum | ||||||
imperative | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | — | corrōborā | — | — | corrōborāte | — |
future | — | corrōborātō | corrōborātō | — | corrōborātōte | corrōborantō | |
passive | present | — | corrōborāre | — | — | corrōborāminī | — |
future | — | corrōborātor | corrōborātor | — | — | corrōborantor | |
non-finite forms | active | passive | |||||
present | perfect | future | present | perfect | future | ||
infinitives | corrōborāre | corrōborāvisse, corrōborāsse1 | corrōborātūrus esse | corrōborārī | corrōborātus esse | corrōborātum īrī | |
participles | corrōborāns | — | corrōborātūrus | — | corrōborātus | corrōborandus | |
verbal nouns | gerund | supine | |||||
nominative | genitive | dative/ablative | accusative | accusative | ablative | ||
corrōborāre | corrōborandī | corrōborandō | corrōborandum | corrōborātum | corrōborātū |
1At least one rare poetic syncopated perfect form is attested.
Derived terms
- corrōborāmentum
- corrōborātiō
Related terms
- rōborō
Descendants
- Catalan: corroborar
- English: corroborate
- French: corroborer
- Italian: corroborare
- Portuguese: corroborar
- Romanian: corobora
- Spanish: corroborar
References
- corroboro in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- corroboro in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- corroboro in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette
Portuguese
Verb
corroboro
- first-person singular (eu) present indicative of corroborar
Spanish
Verb
corroboro
- First-person singular (yo) present indicative form of corroborar.